als slimme kleindochter zegt :
oma je bent nog altijd slim!
dit geloof ik dit graag .
Gesprekken met en uitspraken van zes kleinkinderen: Lars , Sepp, Finn ,Rosalie, Julia en Cesar
ik antwoord : je wil zeggen dat je gelukkig bent
jawel, glundert ze .
heb geen favoriet, ben tegen discriminatie tenslotte.
alleen, gezien Rosalie de oudste is ; kan ze reeds vlotter brainstormen.( of zoiets)
samen van de ene naar andere gedachte springen, ook een sport.
We doen het vrij vaak en krijgen meestal slappe lach
vorige week was ze bezig met brainstormen over namen die zowel voor jongen als voor meisje worden gebruikt, vb: Chris; jan enz..
Ze vertelt : er zit een Finn in mijn klas, een meisje.
ze vraagt : bestaat dat ook voor jongen,?
ze krijgt de slappe lach van mijn antwoord. ik zeg namelijk : Rosalie , je hebt toch een neefje Finn ,?
zo krijg ik lachtherapie bij Rosalie
een-voor mij - moeilijke trap,
doch voor kleinzoon doe ik alles en ga de trap op.
hij geeft rondleiding.
dan vertelt ie : oma, ik heb een geheim : in die zetel at ik ooit een koekje dat ik beneden
pakte.
niet aan mama vertellen he?
ik beloof het en hield mijn belofte
Vertel de draagwijdte niet, Komt wel als ze 20 is of zo.
Maar ik vertel wel dat ik week in coma lag.
ze vraagt : oma, is dat dan niet slapen?
ik antwoord eerlijk dat het anders is en je niks meer kan. (ook weer zonder de draagwijdte)
Ze denkt verder na.
Bezorgd vraagt ze : kon je ook niet meer eten , oma? hoe erg, oma!
Dat vond ze blijkbaar het ergst.
normaal, voor een kind van 10 dat altijd honger heeft.
ik vertel dat ik niks meer kon en alles weer moest leren; ook spreken én eten
Dan zegt ze ; je kan nog veel, oma !
En je bent nog altijd slim !
Een compliment dat herfstdag vrolijk kleurt
Ze worden twee keer weggejaagd.
eerste keer op privé terrein.
tweede keer op verboden terreinen van de spoorweg .
Thuisgekomen ontstaat overpeinzend gesprek tussen Cesar en Rosalie .
Cesar vertelt me : 'ik ben slimmer dan opa omdat ik beter weet wat verboden is en wat niet! '
Rosalie reageert : opa is dat gewoon, Cesar !
Hij zat ooit es in de gevangenis.
Is de waarheid want na jeugdzonde kwam ie daar terecht.
tijdens hun gesprek krijgen Rosalie en Cesar de slappe lach
ik krijg meteen ook slappe lach
lachsalvo klinkt in de living
slappe lach
omdat ze opa tezamen zo heerlijk plagen.
Ze weten dat dit niet verboden is!
.
ikzelf niet.
ik antwoord : wacht nog maar een beetje en liegend ga ik verder : ik had pas mijn eerste liefje toen ik 18 was.
Meteen vraagt ze : was dit opa?
Ik geef eerlijk antwoord :neen
ze concludeert : dan had je liefjes voor opa, oma.
weer eerlijk : antwoord ik : jawel
ga jij voor oma zorgen terwijl ik weg ben?
dat is dan oma-sitten, is haar duidelijk antwoord !
Vooral omdat ze onverwacht aan tafel deze gedachte met me deelt : gelukkig is opa daar anders zou niemand voor jou zorgen.
Ik schrok heel even hoe ongerust ze was.
ze mag er niet wakker van liggen. Moet kind kunnen zijn
Ik antwoord haar gerustellend : opa zal altijd voor mij zorgen. ze knikt opgelucht.
Rosalie loopt hand in hand met beste vriendin Lena . Trots zegt ze : kijk, dit is mijn oma!
mij zo enthousiast horen voorstellen, ontroert me
Toch ze merkt dat ik de moeilijke trap op moet (zonder leuning aan mijn kant).
ze stelt bezorgde vraag : gaat het oma?
haar empathie
beroert
ontroert
en
geeft moed
dankzij haar duwtje in de rug, ga ik toch redelijk gezwind de trap op
Sepp komt naast me zitten en stelt onverwacht een mooie vraag : ben jij gelovig, oma?
Ik vertel dat ik het niet ben, maar ieders mening erover respecteer
ze antwoord kon niet mooier : zo denk ik ook , oma.!
zijn interesse in om wat meer te weten over zijn oma , doet gewoon wonderen
Ze begint aan de leeftijd te raken waarop ze zich vragen stelt, ze is tenslotte 10.
'k vertel in kindertaal. Taal die niet angstig kan maken .
En zeg meteen : nu is het goed met oma (een leugen, om bestwil)
zeg dat ik jaar kliniek lag om alles weer te leren.( niet de enge versie, maar kinderversie)
ze vraagt bezorgd :" wie was er dan om voor jou te zorgen toen je thuiskwam?"
wat een mooie bezorgde vraag, van empathie gesproken.
ze dacht dat zoon en dochter nog thuis woonden en zij voor me zorgden
zei meteen dat opa er was.
Het stelt haar gerust.
ach; zo lief hoe ze zich inleeft
Het grijpt me bij momenten erg aan.
Maar ik verberg het .
Ik zeg nu is het goed. Ben wel gehandicapt en verbeter mezelf :Ben iemand met beperkingen.
Haar antwoord vanuit kinderhart : oma, jij bent niet gehandicapt. Gehandicapten zijn raar en jij niet!
ach dat was weer een rakende zin.
Terug naar start van de dag.
net toen ze arriveerde ; deed ze iets prachtigs
ze beloofde om hele dag haar hand zo te plooien in een kramp, zoals het mijn hand is.
ze vraagt : hoe doe je dat oma? is moeilijk hoor!
inlevingsvermogen gaat nog verder : heb je geen pijn in je arm, oma? ik lieg alweer voor bestwil : neen hoor !
Ze slaat mijn sjaal om haar hals jas en wordt oma, bijna de hele dag.
ze vindt de sjaal geweldig, vooral omdat er pomponnetjes aanhangen.
Ze vindt haar rol heel gezellig en grappig, ik ook!
Ze leest mij een verhaal door dat ik haar ooit vaak vertelde Het mooi iS hoe ze herinnert hoe ik het ooit vertelde. Ze laat mij me dezelfde dingen doen, zoals ik haar het destijds vertelde . ik ben nu tenslotte Rosalie
ze vindt het lastig om haar hand de hele dag te houden zoals het mijne; maar, ze zet ongelooflijk door.
De vingers zijn perfect geïmiteerd. het is lastig om dat een hele dag te doen, oma .
en ze beslist : oma, ik wil weer Rosalie zijn !
lachend zeg ik : doe maar, geef me wel mijn sjaal terug.
ze vond 'm namelijk heel mooi.
jawel, ze heeft nu al smaak voor mode
en hoe een gesprek met een 10-jarige opkrikt
toen ze weg was straalde ik na van geluk.
vandaag ook nog